Owczarki belgijskie to psy nadmiernie aktywne, staną się wiernymi towarzyszami wszelkich wędrówek, tras rowerowych, podczas biegania i innych rozrywek. Uważa się, że rasa wywodzi się od psów pasterskich. Owczarek belgijski ma cztery typy: Tervuren, Lakenuy, Grünendal, Malinois, które w wielu krajach uważane są za cztery odrębne rasy. W każdym razie, zgodnie ze znaną klasyfikacją Federacji Kynologów, psy te należą do jednej rasy.
Kraj pochodzenia | Belgia |
Rozmiar | wielki |
Wzrost | 56-66 cm |
Waga | 25-35 kg |
Wiek | 12–15 lat |
Grupa ras FCI | psy pasterskie i do bydła, z wyjątkiem szwajcarskich psów pasterskich |
Podstawowe informacje:
Spis treści
ToggleOwczarek belgijski to bardzo niezwykła rasa, jeśli zapytasz w USA, jak wygląda taki pies, zobaczysz zdjęcie czarnego psa z długimi włosami Groenendael. W Belgii zostaniesz poproszony o określenie rodzaju pasterza, o którym chcesz dowiedzieć się więcej, i nie jest to wcale zamieszanie. Powodem jest to, że do XIX wieku w Belgii była ogromna liczba owczarków. W zasadzie psy pasterskie były uważane za owczarków. Owczarki były pierwotnie używane przez chłopów jako pomocnicy na pastwiskach do pilnowania zwierząt gospodarskich, więc ich właściciele byli przede wszystkim zaniepokojeni jakością pracy, a nie wyglądem. Przed ustanowieniem wspólnego wzorca rasy wyglądały bardziej inaczej. Z biegiem czasu znaczenie psa jako pomocnika w rolnictwie znacznie spadło, a Belgowie mieli potrzebę opracowania specjalnej rasy, która byłaby uważana za prawdziwy dystans narodowy.
W 1891 roku hodowcy psów postanowili stworzyć pierwszy klub dla swoich pupili. Odbyło się spotkanie Klubu Owczarków Belgijskich, na czele którego stanął lekarz weterynarii prof. Riiul. Podczas tworzenia jednej rasy głównym przedmiotem sporu wśród wszystkich naukowców był kolor sierści tych zwierząt. Spośród ponad 100 psów tylko 40 zostało poleconych do dalszej hodowli, rok później opracowano Standard Owczarka Belgijskiego. Rasa ta została podzielona na trzy kategorie, są to długowłose, krótkowłose i szorstkowłose. Z biegiem czasu, rozwijając się, każda kategoria psów otrzymała nazwę. Groenendael, czarny długowłosy pies, został nazwany na cześć małej restauracji. Laekenois, szorstkowłosy pies, który jest najmniejszym z tej rasy, wziął swoją nazwę od zamku, który znajduje się w pobliżu Brukseli. Długowłosy tervuren, który może mieć dowolny kolor inny niż czarny, został nazwany na cześć miasta o tej samej nazwie. Ta sama historia miała miejsce z krótkowłosym malinois z miasta Mechelen, którego imię po francusku brzmi jak Malin.
Przedstawiciele tej rasy, pomimo tak odmiennego wyglądu, mają podobne cechy charakteru. To wspaniała rasa usługowa, odpowiednia zarówno dla rodzin z dziećmi, jak i dla osób samotnych. Owczarki belgijskie są dość zimne dla obcych, dlatego są wspaniałymi strażnikami i obrońcami. Ale do tego muszą być starannie wyszkoleni, bez odpowiedniego szkolenia ten pies może być zbyt agresywny i tchórzliwy.
Praca z owczarkiem belgijskim jest dość łatwa i przyjemna, hodowcy zauważają, że te psy mają wspaniałą pamięć, błyskotliwość i ciekawość. Musisz tylko znaleźć wspólny język. Jeśli masz małe doświadczenie w treningu, musisz skontaktować się z kynologiem. Owczarki belgijskie są bardzo lojalne wobec dzieci, chętnie będą wspierać zabawy nastolatków. Dobrze wychowany zwierzak nigdy nie skrzywdzi członków swojej rodziny. Zachowanie owczarka belgijskiego wobec innych zwierząt będzie zależało od jego wychowania. Zsocjalizowany pies nie będzie miał nic przeciwko przebywaniu w pobliżu innych psów i kotów.
Wszystkie cztery typy owczarków belgijskich należą do kategorii dużych psów, mają masywne ciało i wyraźne mięśnie. Kończyny są mocne, a mięśnie mocne. Ruchy tego psa wydają się eleganckie i sprężyste, a maniery bardzo arystokratyczne. Te psy mają dużą, wydłużoną głowę. Nos ma bogaty czarny kolor, błonę śluzową warg bez różowej pigmentacji. Charakterystyczną cechą tej rasy są trójkątne uszy, które znajdują się wysoko na głowie. Gdy są czujne, stoją prosto, oczy mają nacięcie w kształcie migdała i ciemnobrązową pigmentację tęczówki. Wszystkie gatunki mają inny rodzaj sierści.
Pielęgnacja psów tej rasy będzie zależeć od rodzaju sierści. W okresie linienia sierść zwierząt domowych wymaga lepszej pielęgnacji, psa należy codziennie czesać, aby usunąć wypadające włosy. Ten pies jest rzadko kąpany, aby nie zepsuć jakości i struktury sierści.
Ten pies będzie się świetnie czuł zarówno w mieszkaniu miejskim, jak i poza miastem, w prywatnym domu. Najważniejsze dla niej są aktywne i pełne wrażeń spacery, będzie to szczególnie prawdziwe, jeśli mieszkasz w mieście. aktywny trening, spacery po parku i jogging powinny być w życiu tego psa. Nie zapomnij o zabawkach, które pies może gryźć.
Ta rasa ma silny układ odpornościowy, więc rzadko mają problemy zdrowotne. Ale z powodu niewłaściwej opieki lub patologii te psy mogą mieć pewne choroby. Najczęściej jest to padaczka, dysplazja stawów, niedobór hormonów tarczycy. Należy również zwrócić uwagę na narządy wzroku, ponieważ te psy mogą mieć zaćmę i zapalenie spojówek. Mogą również wystąpić wzdęcia, alergie pokarmowe i skurcze, a pies musi być ściśle monitorowany.
Pokarm dla owczarka belgijskiego musi zawierać równowagę kalorii, białka i pierwiastków śladowych, które muszą być zachowane w diecie. znajdziesz odpowiednią karmę dla owczarka belgijskiego naszym katalogu . Gotowa sucha i mokra karma to najlepsza opcja, ponieważ kompozycje są w stu procentach zbilansowane i uzupełnione absolutnie wszystkimi niezbędnymi witaminami, minerałami i pierwiastkami śladowymi.
Niestety czworonożni przyjaciele często chorują. I nie mogą narzekać nam na złe samopoczucie i ból, dlatego uważny właściciel musi sam zrozumieć, że owczarek belgijski jest chory. Apatia, letarg, odmowa jedzenia, suchość nosa, biegunka lub wymioty, nieświeży oddech to objawy choroby, na które zdecydowanie należy zwrócić uwagę. Jeśli zobaczysz jeden z tych znaków, musisz pilnie udać się do weterynarza.